قمار با سرنوشت ایران در جنگ سوریه!

چهارشنبه, 6ام شهریور, 1392
اندازه قلم متن

Ali Keshtgar5سرداران نظامی صریحا اعلام می‌کنند که ما در سوریه با آمریکا و متحدان آن در جنگیم. چرا باید برخلاف اراده مردم و بر خلاف مصالح و منافع ملی ایران، کشور ما در سوریه با آمریکا، اتحادیه اروپا، ترکیه، عربستان و شیخ‌نشین‌های خلیج فارس در جنگ باشد؟ حضور ایران در جنگ سوریه پروژه دولت روحانی را به‌کلی نقش برآب می‌کند و اقتصاد بحرانی ایران را به فروپاشی می‌کشاند

حکومت بشار اسد، متهم به جنایات جنگی است، قتل عام مردم کشور خویش با سلاح شیمیایی یکی از اتهامات آن است. اپوزیسیون این کشور نیز به چنین جنایاتی متهم است. مدارک و شواهدی که نشان می دهند هر دو طرف به وحشیگریهای هولناک و جنایت جنگی متوسل شده اند کم نیستند. آن چنان که در طبیعت جنگ بویژه جنگ داخلی است، در سوریه جریانات معتدل و میانه رو از هر دو طرف به حاشیه رانده شده وافراطی ترین ها میداندار شده اند. اپوزیسیون جنگنده سوریه در صورت به قدرت رسیدن احتمالا حکومتی به زشتی رژیم کنونی این کشور برقرار خواهد ساخت. حکومتی از نوع طالبان و القاعده. اما این احتمال را نمی توان بهانه حمایت از رژیم بشار اسد که به جنایت علیه بشریت و کشتار وحشیانه مردم خود متهم است قرار داد. این رژیم دیریازود زیر فشارهای سنگین خارجی و داخلی فرو خواهد پاشید و مقامات درجه اول آن اگر از مهلکه جان سالم بدر برند به اتهام جنایات جنگی تحت تعقیب دادگاههای بین المللی قرار خواهند گرفت.

سقوط رژیم بشار اسد، شکست بزرگی برای خامنه ای خواهد بود و قطعا عواقب آن دامن رژیم جمهوری اسلامی را خواهد گرفت. آیا دولت روحانی اراده، ابتکار و اختیار آن را خواهد داشت که با خروج از سوریه سرنوشت مصالح و منافع ملی ایران را از سرنوشت رژیم حافظ اسد جدا کند؟ این قطعا یکی از خواسته های مردمی که به روحانی رای دادند، بوده است.

ممکن است روحانی و وزیر خارجه او خواهان رویکردی متفاوت از رویکرد بیت رهبری و سپاه در قبال سوریه باشند، اما حوزه مانور آنان در این عرصه محدود است.

خامنه ای و سپاهیان تحت امر او از سالها پیش ایران را در جنگ سوریه که اینک ابعاد خطرناکی پیدا کرده، درگیر کرده اند. در این جنگ خونین که آینده ای جز شکست و بدنامی برای ایرانیان ندارد، نظامیان و جنگ افزارهای ایرانی روزبروز نقش گسترده تری پیدا کرده اند.

چه کسی می داند بودجه درگیری حزب اله و سپاه قدس در این جنگ روزانه چقدر است؟ چرا مردمی که زیر فشارهای سنگین اقتصادی کمر خم کرده اند، باید هزینه سنگین این جنگ را بپردازند؟ خامنه ای برای درگیر کردن ایران در این جنگ خطرناک که ادامه آن موجودیت و تمامیت کشور را نیز تهدید می کند از کدام نهادی اجازه گرفته است؟ سرداران نظامی و سخنگویان خامنه ای صریحا اعلام می کنند که ما در سوریه با آمریکا و متحدان آن در جنگیم. چرا باید برخلاف اراده مردم و بر خلاف مصالح و منافع ملی ایران، کشور ما در سوریه با آمریکا، اتحادیه اروپا، ترکیه، عربستان و شیخ نشین های خلیج فارس در جنگ باشد؟ آیا در رژیم ایران کسی و نهادی هست که درباره هزینه های این جنگ و پیامدهای احتمالی آن برای کشور ارزیابی و تحلیلی به ملت ارائه کند؟ هیچ یک از مسئوولان جمهوری اسلامی پاسخی منطقی برای این پرسشها ندارد.

حکومت ایران بیش از آن در سوریه درگیر شده است که دولت جدید بتواند با یک موضع گیری و چرخش ساده سیاسی از باتلاق این جنگ کثیف بیرون آید. اما اگر دولت روحانی بخواهد با دگرگونی در سیاست خارجی ایران و عادی سازی مناسبات ایران و آمریکا از فروپاشی اقتصاد ایران ممانعت کند، خروج از جنگ سوریه گام اول است.

به باور من از امروز تا زمانی که رژیم اسد ساقط نشده باشد، مساله مناسبات جمهوری اسلامی و این رژیم بیش از پرونده هسته ای نقش مخرب و تنش افزا در مناسبات ایران و آمریکا، و یا ایران و همسایگان آن خواهد داشت. بدتر از آن این که ادامه حمایت جمهوری اسلامی از رژیم بشار اسد حل منازعه هسته ای ایران و غرب را بیش از پیش دشوار ساخته است. حتی پس ازسقوط اسد موضع دولتی که تا به آخر از آن دفاع کرده ضعیف تر از آن خواهد بود که بتواند حداقل مطالبات خود را در زمینه هسته ای و منازعات منطقه به طرفهای غربی خود بقبولاند. برعکس اگر از هم اکنون دولت روحانی بتواند سیاست نوینی در قبال رژیم بشار اسد اتخاذ کند و بویژه در صورت اثبات استفاده این رژیم از سلاح شیمیایی، حمایت ایران را از آن متوقف کند، نه فقط می تواند در تغییر و تحولات سوریه پس از اسد جایی برای نقش و نفوذ ایران نگهدارد، بلکه می تواند از موضع معتبر و قوی تری در حل وفصل منازعه هسته ای با طرفهای غربی و ایالات متحده به مذاکره بنشیند.

خامنه ای و سپاه اما نشان داده اند که با هرگونه تجدیدنظر در مورد رابطه جمهوری اسلامی و حکومت بشار اسد مخالفند و بر آن هستند که تا به آخر جنگ را در سوریه ادامه دهند. در این جا این بیت رهبری و نظامیان هستند که موضع جمهوری اسلامی را مشخص می سازند نه وزارت خارجه. اخیرا سردار جزایری جانشین فرمانده ستاد ارتش به آمریکا هشدار داده است که در صورت حمله به حکومت سوریه ایران از کاخ سفید انتقام خواهد گرفت و کیهان آقای شریعتمداری نیز نوشته است که سوریه میدان جنگ میان ایران و آمریکاست، این اظهار نظرها که موضع خامنه ای را در قبال جنگ سوریه بازتاب می دهند، نشانه آن است که مناسبات ایران و آمریکا نه فقط بهبود نمی یابد بلکه در هفته ها و ماههای آینده روبه وخامت خواهد گذاشت. موضع روحانی و دولت او هرچه باشد، در این واقعیت که نیروهای زبده سپاه قدس به فرماندهی قاسم سلیمانی و حزب اله لبنان در عرصه های نبرد در درون این کشور و در کنار ارتش سوریه با مخالفان می جنگند هیچ تغییری ایجاد نمی کند. خصومتی که جنگ سوریه میان ایران و آمریکا و اتحادیه اروپا ایجاد می کند دست کم در شرایط حاد کنونی از پروژه هسته ای بیشتر است. با این اوصاف خوشباوری محض است اگر تصور کنیم با وجود شرکت ایران در جنگ سوریه دولت روحانی خواهد توانست به وعده های انتخاباتی خود در زمینه دگرگونی در سیاست خارجی و کاهش تحریم های خفه کننده اقتصادی عمل نماید. حضور ایران در این جنگ پروژه دولت روحانی را بکلی نقش برآب می کند و اقتصاد بحرانی ایران را به فروپاشی می کشاند.

میان آرزوهای مردمی که به امید تغییر به روحانی رای دادند با سیاست ماجراجویانه ای که رهبر و فرماندهان سپاه در سوریه دنبال می کنند تفاوت از زمین تا آسمان است.

از هم اکنون می توان پیش بینی کرد که شرایط وخیم و خطرناکی در انتظار ایران است. خامنه ای علیرغم مخالفت ایرانیان اصرار دارد که آخرین فرصت ها و امکانات ایران را در آتش جنگ سوریه خاکستر کند. در صورت اصرار جمهوری اسلامی به حمایت از رژیم بشاراسد فشارهای جهانی در همه زمینه های اقتصادی، سیاسی و حتی نظامی علیه ایران تشدید خواهد شد. اوضاع اقتصادی کشور بدوبدتر، مرزهای کشور ناامن تر و جامعه به سوی انفجار کشانده خواهد شد، مگر آن که مخالفان ماجراجوئیهای خامنه ای که اکثریت عظیم ملت ایران و بخشی از حکومت را نیز تشکیل می دهند در برابر وی بایستند و از فاجعه جلوگیری کنند.

راه حل بحران سوریه، نه ادامه و تشدید جنگ بلکه عدم دخالت خارجی در این کشور و کمک بین المللی به یافتن یک راه حل دمکراتیک برای پایان دادن به جنگ و تعیین سرنوشت این کشور توسط مردم سوریه است. این راه حل به سود صلح جهانی و به سود مردم ایران و منطقه است.

علی کشتگر

از: گویا


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.