ایران به دلیل تحریمها و نیز نداشتن مناسبات عادی با غرب از پیشرفت تکنولوژی صنعتی دور مانده و بیشتر رشتههای صنعتی ایران توانایی رقابتپذیری با دیگر کشورها را ندارند
دولت ابراهیم رئیسی، در ماههای گذشته بارها عنوان کرده که با یافتن راههای تازهای برای دور زدن تحریمها، درآمد ایران از محل فروش و صادرات نفت افزایش یافته است- ATTA KENARE / AFP
رضا پدیدار، رئیس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی تهران، گفت طی یک دهه گذشته ایران بیش از ۴۵۰ میلیارد دلار درآمد از محل فروش و صادرات نفت را از دست داده است.
پدیدار طی سخنانی در جریان بیست و ششمین جلسه کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق تهران گفت در حال حاضر و بنابر اعلام سازمان اوپک، مجموع تولید نفت خام و سایر میعانات نفتی ۱۳ عضو اوپک از ۳۱.۶ میلیون بشکه در روز به ۳۸.۳ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۳۵ خواهد رسید.
او افزود بر اساس پیشبینیهای اوپک، این میزان همچنان در حال افزایش است و یک دهه بعد به ۴۲.۴ میلیون بشکه در روز خواهد رسید و این در حالی است که گزارش اخیر اوپک نشان میدهد «ایران به دلیل اعمال تحریمها و کندی در فروش نفت» طی ۱۰ سال گذشته بیش از ۴۵۰ میلیارد دلار درآمد از محل فروش نفت را از دست داده است.
رئیس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی تهران سپس به گزارش اخیر آژانس بینالمللی انرژی اشاره کرد که بر مبنای آن، ایران در رتبه اول شدت مصرف انرژی جهان قرار دارد و گفت که طبق این گزارش، شدت مصرف انرژی در ایران ۱۵ برابر ژاپن، بیش از ۲.۵ برابر چین و ۵.۷ برابر متوسط جهانی است.
روزنامه جهان صنعت در همین ارتباط «قفلشدگی مناسبات دو نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران و آمریکا» را به عنوان عامل اصلی از دست رفتن ۴۵۰ میلیارد دلار درآمد صادرات نفت طی یک دهه گذشته ذکر کرد و افزود: «تحریمهای اقتصادی نظام سیاسی ایران در تنها یک دهه تازهسپریشده استواری نظام اقتصادی ایران را سست کرده و کاهش ۲۵ درصدی تولید ناخالص داخلی در این ده سال به فقیرتر شدن شهروندان ایرانی منجر شده و آنها را خشمگین کرده است.»
این روزنامه با تاکید بر اینکه «از نظر مدیران نظام سیاسی جمهوری اسلامی نباید به این فکر باشیم که در کوتاهمدت بشود با نظام سیاسی آمریکا آشتی کرد»، نوشت به باور مقامهای جمهوری اسلامی «شرط آشتی با آمریکا این است که این کشور ماهیتی دیگر داشته باشد که با ماهیت امروز و دیروز آن به صورت بنیادین تفاوت دارد و بدیهی است که این شرط دست کم تا یک دوره چنددههای ناممکن است.»
جهان صنعت افزود ایران به دلیل تحریمها و نیز نداشتن مناسبات عادی با غرب از پیشرفت تکنولوژی صنعتی دور مانده و بیشتر رشتههای صنعتی ایران توانایی رقابتپذیری با دیگر کشورها را ندارند و این وضعیت سبب شده تا «ایران از نظر مقایسه با کشورهای رقیب منطقهای مثل عربستان سعودی و ترکیه عقب بماند» و حتی توان رقابت اقتصادی با امارات متحده عربی، قطر و عمان را نیز از دست داده است.
این در حالی است که دولت ابراهیم رئیسی، در ماههای گذشته بارها عنوان کرده که با یافتن راههای تازهای برای دور زدن تحریمها، درآمد ایران از محل فروش و صادرات نفت افزایش یافته است.
رضا پدیدار، رئیس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی تهران، که اکنون از برباد رفتن ۴۵۰ میلیارد دلار از درآمد نفتی کشور طی ده سال گذشته خبر داده، پیش از این در شهریور ماه ۱۴۰۱ درباره ادعای مقامهای دولت رئیسی چنین گفت: «سیاستمداران، اغلب به این مساله گرایش دارند که آرزوهای خود را بهعنوان واقعیتهای عینی دستیافتنی معرفی کنند اما مردم در زندگی روزمره خود اثری از آنها مشاهده نمیکنند.»
او افزود که حتی در صورت صحت اظهارات مقامهای حکومتی، دولت رئیسی درآمدهای جدید ارزی را صرف پروژههای دولتی ناتمام و تامین کسری بودجه خواهد کرد که تاثیر چندانی بر رشد اقتصادی ندارد.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران با اشاره به رابطه مستقیم «میان مسائل هستهای و اقتصاد ایران»، گفت برای پی بردن به این رابطه، نیازی به بررسی دادههای گسترده و پیچیده اقتصادی نیست؛ فقط کافی است نگاهی به تاثیرپذیری هر روزه و آشکار نوسانات نرخ ارز در بازار آزاد و اخبار مرتبط با مذاکرات هستهای بیندازیم.
پدیدار افزود که نوسانات اقتصادی در چنین شرایطی چیزی نیست جز نشانه یا نمادی از روابط بسیار پیچیده اقتصاد ایران و روابط بینالمللی یا به عبارت دیگر، قسمت پیدای نوک کوه یخ پنهانی است که سرنوشت اقتصاد کشور را رقم میزند.
او با تاکید بر آسیبهای ناشی از قرار گرفتن ایران در مرکز تنشهای سیاسی بینالمللی، گفت که در یک دهه گذشته در ایران با رشد اقتصادی نزدیک به صفر، سطح رفاه خانوارها بهشدت کاهش یافته و اشتغال جوانان و تحصیلکردهها به معضلی بزرگ تبدیل شده است.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران تاکید کرد که رشد اقتصادی نزدیک به صفر و کاهش سطح رفاه مردم، علاوه بر سیاستگذاریهای اقتصادی نادرست، تا حدود زیادی ناشی از سیاست مقامهای جمهوری اسلامی و «قرار گرفتن ایران در مرکز تنشهای سیاسی بینالمللی» بوده است.
از: ایندیپندنت