اصل “برائت” یکى از حقوق بنیادین بشرى است. در کنار اصل برائت، منع دستگیرى خودسرانه، حق بر آزادى و امنیت، ایجاب مى نماید که جز در مواردى که قانون مقرر کرده است، از توقیف و بازداشت افراد خوددارى شود و در صورتى که مطابق قانون و بر مبناى دلایل موجهى، فردى دستگیر و بازداشت شد، در اسرع وقت به او تفهیم اتهام شود.
جمهورى اسلامى ایران از سال ١۹۷۶ به “میثاق بین المللى حقوق مدنى و سیاسى” ملحق شده و مطابق با ماده ۹ این میثاق، متعهد به حفاظت از شهروندان در مقابل سلب آزادى و بازداشت خودسرانه و متعهد به برگزارى دادگاه عادلانه در اسرع وقت براى افراد بازداشت شده، است.
اما بر خلاف کلیه قوانین داخلى و بین المللى، بازداشتهاى خودسرانه، محاکمه با تاخیر زیاد، عدم برخوردارى از وکیل منتخب در زمان دادگاه، به امرى معمول در جمهورى اسلامى ایران تبدیل شده است.
رضا اکبرى منفرد، زندانى ۶٠ ساله بند ٣۵٠ اوین که به دلیل تماس تلفنى اعضاى خانواده اش از کمپ لیبرتى با وى، به پنج سال و شش ماه حبس تعزیرى محکوم شده است، تنها نمونه اى از بازداشتهاى خودسرانه و دادگاههاى غیر قانونى در جمهورى اسلامى ایران است.
رضا اکبرى منفرد متولد ١٣٣٣، خباز بازنشسته، داراى سه فرزند و دو نوه، ساکن تهران، در گفتگو با “سودویند”، مى گوید که پس از حدود هشت ماه بازداشت در بندهاى انفرادى ٢۴٠ و ٢٠۹ زندان اوین، و پس از انتقال به بند ٣۵٠ این زندان، در دادگاهى ١۵ دقیقه اى در شعبه ١۵ دادگاه انقلاب، بدون داشتن وکیل و بدون تفهیم اتهام و فرصت دفاع، محاکمه شده است.
رضااکبرى منفرد که سابقه چندین بازداشت در دهه ۶٠ را در پرونده دارد، در شرح بازداشت هایش مى گوید: “در تاریخ ٣٠/٣/١٣۶٠ به اتهام هوادارى از سازمان مجاهدین خلق دستگیر شدم که مدت ١۹ ماه در زندانهاى قزلحصار و اوین محبوس بودم.
بعد از آزادى از زندان در سال ١٣۶۶، به همراه خانواده و به اتهام عبور غیر مجاز از مرز پاکستان، دستگیر و به مدت ١۵ روز در زندان زاهدان بودم.
در سال ١٣٨٠ باز هم توسط وزارت اطلاعات که به من مشکوک شده بودند به اتهام هوادارى این سازمان دستگیر شدم و مدت ١٠ روز در بند ٢٠۹ اوین بازداشت بوده و پس از اثبات بى گناهى ام آزادم کردند.”
آخرین بازداشت اکبرى منفرد، مربوط به تاریخ ٢۵/١٠/١٣۹١، مى باشد که طى یورش ماموران وزارت اطلاعات به منزلش بازداشت شده و ابتدا به بند ٢٠۹ و سپس به بند ٢۴٠ و نهایتا به بند ٣۵٠ منتقل میشود.
اتهام آقای اکبرى منفرد، که در این دادگاه از داشتن وکیل محروم بوده، پس از هشت ماه بازداشت بلاتکلیف در زندانهاى انفرادى؛ اجتماع و تبانى و هوادارى از سازمان مجاهدین خلق از طریق تماس تلفنى خانواده اش با وى، عنوان میشود.
او که طى این بازداشت به پنج سال و شش ماه حبس محکوم شده است افزود:
“برادر و خواهران و دیگر اعضاى خانواده اینجانب در زندان لیبرتى هستند و دوبار به من زنگ زده بودند و با من تماس تلفنى داشتند. من را به خاطر وابستگى خانواده ام دستگیر کرده اند.”
بلاتکلیفى طولانى مدت زندانیان در زندان هاى جمهورى اسلامى ایران، علاوه بر نقض تعهدات بین المللى، نقض تبصره ١ ماده ١٢٣ قانون آئین دادرسى دادگاههاى عمومى و انقلاب، نیز مى باشد که به موجب آن مامورین جلب مکلفند متهم جلب شده را بلافاصله تحویل مقام قضائى دهند و در صورتى مى توانند وى را بازداشت نمایند که بیم تبانى و خوف فرار وامحاء آثار جرم باشد و درهر صورت حق نگهدارى وى را بیش از(٢۴) ساعت بدون اجازه مقام قضائى ندارند.
هشت ماه بلاتکلیفى آقاى اکبرى منفرد در زندان انفرادى، تنها نمونه اى از رویه بازداشت هاى فراقانونى در جمهورى اسلامى ایران است.
اسدالله هادى، حمید بابایى، اصغر قطان، اسماعیل برزگرى، چهار زندانى بند ٣۵٠ زندان اوین نیز در هفته هاى اخیر در گفتگو با “سودویند”، نسبت به بلاتکلیفى طولانى قبل از دادگاه در زندان، دادگاههاى کوتاه مدت و بدون اجازه دفاع، و محرومیت از برخوردارى از وکیل در زمان دادگاه، تاکید کرده اند.
اکبر امینى، مریم شفیع پور، رویا سعیدى، سعید آقاپور، علیرضا درویش، سهیل بابادى، امیر گلستانى، مسعود قاسم خانى، فریبرز کاردار، سید مسعود سید طالبى و رویا ایرانى، فرهاد سلیمى، داود عبداللهى،انورخضرى، قاسم آبسته، خسرو بشارت، کامران شیخه و ایوب کریمى در تهران؛ حسین ساکتى آرامسرى، فرزاد هنرجو و فرشید ناصرى، حسین قادرى، یوسف مرادى و آزاد سقزى در کرج؛ محسن اسماعیلى٬ ابراهیم بهرامى٬ محمد صادقى و محمدعلى دهقان در شیراز؛ منوچهر خلوصى در مشهد؛ شوان شریفى در سنندج؛ تنها بخشى از اسامى زندانیان بلاتکلیف در زندانهاى شهرهاى مختلف جمهورى اسلامى ایران هستند که از مدت حبس برخى از آنها بیش از ٢ سال نیز گذشته است.
از: زودویند
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید