صدای آمریکا
همزمان با دومین سالگرد کشته شدن مهسا امینی در بازداشت نیروی انتظامی و آغاز اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در ایران، امیرحسین مرادی و علی یونسی، دو دانشجوی زندانی تأکید کردند که «از دانشگاه و مدرسه تا خیابانها» تا پایان راه که «سرنگونی خامنهای» است، «عهدی خونین» است.
امیرحسین مرادی و علی یونسی در این پیام که روز یکشنبه ۲۵ شهریور در سالروز کشته شدن مهسا امینی تحت بازداشت گشت ارشاد جمهوری اسلامی، در شبکه اجتماعی ایکس بازتاب یافته است، اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ را «قیام شجاعانه مردم ایران» توصیف کرده و گفتهاند: «در آستانه سال تحصیلی جدید که به روزهای خونین اما نبردهای درخشان گره خورده است، به همشاگردیهایمان از دانشگاه تا خیابان، به همه آنان که ایمان دارند باید ماند و پس گرفت، به همه آنان که خیابان را تبدیل به دانشگاه ایستادگى کردند، به آنان که از قدم گذاشتن در خانه دوم خود (مدرسه و دانشگاه) باز ماندند، به آنان که امسال در سنگر آزادی مسئولیت بر دوشهایشان گذاشته میشود، به همه یارانمان از پشت میلههای زندان که هیچ وقت نتوانست بین ما و شما فاصله بیاندازد، میگوییم ما همچنان دوشادوش شما ایستادهایم.»
این دو دانشجوی زندانی با بیان این که «نسل ما نسل قیام است»، افزودهاند که این نسل «در قیام مهسا تمام عیار جنگید» و بازداشت و کشته داد «اما تسلیم نشد و نمیشود.»
امیرحسین مرادی و علی یونسی تأکید کردهاند که ورود نسل دانشآموزان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ به دانشگاهها و تجربه آن «قیام» برای دانشآموزانی که در مدرسه هستند، موجب شده که این «امر ترجمه کابوس حکومت از شروع سال تحصیلی» باشد و «از این تاریخ، رژیم [جمهوری اسلامی] باید برای هر جنایت منتظر پاسخ مدرسه و دانشگاه نیز باشد.»
در بیانیه این دو دانشجوی زندانی که به مناسبت دومین سالگرد کشته شدن مهسا امینی و آغاز اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ منتشر شده، با یادآوری این که مسعود پزشکیان، رئیس چهاردهمین دولت جمهوری اسلامی «فریبکارانه مدعی شد دانشجو حق دارد اعتراض کند»، تأکید شده است: «اما نگفت بعد از این که دانشجو اعتراض کرد چه بلایی سرش میآورند! بله ما این حق را داریم، چه ریاکارانه به آن اعتراف کند، چه نکند.»
این دو زندانی سیاسی با تأکید بر جمهوریخواه بودن خود، «حق حاکمیت مردم و دموکراسی» را «اساسیترین حق» دانسته و افزودهاند که آن را «به هر قیمت در کنار مردم به دست میآوریم.»
امیرحسین مرادی و علی یونسی همچنین گفتهاند: «انبار باروت خشم و نفرت که در اثر اعدام، کشتار و ستم انباشته شده است، برای انفجار تنها نیاز به یک جرقه دارد؛ جرقهای که میتواند در مدرسه یا دانشگاه زده شود و شروع کننده قیامی سراسری باشد که تا سرنگونی خامنهای پایان نخواهد یافت.»
مهسا (ژینا) امینی چند روز پس از بازداشت توسط گشت ارشاد، در ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ در بیمارستان کسری در تهران جان باخت و کشته شدن او موج گستردهای از اعتراضات در سراسر ایران را در پی داشت که تا ماهها در خیابانها، دانشگاهها و مدرسهها ادامه یافت.
در جریان سرکوب اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ به دست نیروهای حکومتی، صدها شهروند کشته شدند و هزاران تن مجروح و بازداشت شدند.
همزمان با دومین سالگرد کشته شدن مهسا امینی، شماری از زندانیان سیاسی در بند زنان زندان اوین اعتصاب غذا کردهاند و برخی از فعالان مدنی از جمله زرتشت احمدی راغب، در پیامهایی از زندان بر پافشاری معترضان بر خواستههایشان تأکید کردهاند.