حکم قاضى «جیمز روبارت» مبنى بر توقف موقت دستور اجرایى دونالد ترامپ براى منع ورود شهروندان هفت کشورِ عمدتا مسلمان از جمله ایران حکم و تصمیمى تاریخى ست. به دنبال این حکم، اداره گمرک و حفاظت مرزى امریکا به خطوط هواپیمایى اعلام کرده است که مسافران این هفت کشور همچنان بر اساس قوانین قبلى مى توانند به امریکا پرواز کنند.
واکنش دونالد ترامپ به این حکم واکنشى غیر معمول بود. مسخره و خنده دار خواندن این حکم توسط رییس جمهور امریکا و مخالفت صریح با آن از چهارچوب برخوردهاى میان دو قوه ى اجرایى و قضایى فراتر است.
بدیهى ست که ترامپ به سادگى از تصمیم خود بر نخواهد گشت و توسط وکلاى ریاست جمهورى موضوع را تا زمان عملى شدن فرمان اش پى خواهد گرفت.
امروز کسانى که پشت مرزهاى امریکا متوقف مانده بودند مى توانند به سفر خود ادامه دهند و کسانى که ساکن امریکا بودند مى توانند به سر کار و زندگى خود باز گردند. این که در میان این مسافران، واقعا دشمنان امریکا حضور دارند یا خیر، موضوعى ست که تحت الشعاع تصمیم عجولانه ى ترامپ قرار خواهد گرفت.
هیچکس، حتى کسانى که در امریکا و اروپا براى لغو فرمان ترامپ دست به اعتراض و تظاهرات زدند، خواهان ورود تروریست هاى آدمکش به سرزمین هاى خود نیستند. باید جلوى تروریست هاى اسلامى با قاطعیت گرفته شود و در این تردیدى نیست. مبارزه با این جماعت خطرناک، که نشان داده اند، از قوه ى ابتکار و هوش تبهکارانه برخوردارند آسان نیست ولى این که جلوى ورود شهروندان کشورهایى مثل ایران به طور کامل به امریکا گرفته شود علاج مبارزه با تروریسم نبوده و نیست.
اصولا ورود به امریکا و کشورهاى اروپایى آسان نیست و کسانى که وارد این کشورها مى شوند باید از هفت خوان و موانعى که در مقابل آنان توسط ادارات مختلف نهاده مى شود بگذرند. اما با وجود این همه مانع، چگونه تروریست هاى اسلامى مى توانند بدون مشکل خاص وارد این کشورها شوند و دست به خرابکارى و کشتار بزنند، سوالى ست که مقامات امنیتى امریکا و اروپا باید به آن پاسخ دهند.
افراط اروپا و بخصوص آلمان در پذیرش هزاران «پناهجو» بدون حتى ثبت نام آن ها و بررسى سوابق و زندگى نامه شان، همان قدر خطرناک بود که تفریط ترامپ براى عدم ورود شهروندان هفت کشور به طور کامل. افکار عمومى چه با آن افراط و چه با این تفریط مخالف یا موافق باشند فقط به حس درونى خود متکى هستند و نه به واقعیت هاى امنیتى. براى مخالف، حتى ورود یک بانوى سالخورده خطر محسوب مى شود و براى موافق، ورود همگان حق انسانى به شمار مى آید. عارضه ى پدید آمده در اثر این نوع احساسات معلوم است:
خطر براى انسان ها و در نهایت براى انسانیّت.
اما موضوع فرمان ترامپ و لغو آن توسط قاضى روبارت نه تنها از جهت سفر ایرانیان به امریکا که از جهات دیگرى نیز براى ما اهمیت دارد.
١- درک کامل موضوع تفکیک قوا و قدرت داشتن قواى دیگر به اندازه ى قوه ى اجرایى یک کشور. چیزى که در کشور ما هرگز وجود نداشته و تا امروز هم وجود ندارد.
٢- اهمیت اعتراض مدنى و سراسرى، و واکنش مثبت و منفى حکومت ها نسبت به آن و پیگیرى عملى براى رفع موضوع مورد اعتراض.
٣- اهمیت حق انسان بدون در نظر گرفتن ملیت، مذهب، و سایر تفاوت هاى ظاهرى و باطنى.
۴- تاثیر یک تصمیم و عمل غیر انسانى توسط یک دولت بر مردم کشورهایى که اصولا مشکلى با این تصمیم و عمل نخواهند داشت. عملکرد جامعه ى انسانى به مانند یک پیکر واحد.
۵- پیگیرى مستمر و سازمان یافته و قاعده مندِ اعتراض، بدون ورود به دعواها و اختلاف هاى نامربوط به موضوعِ اعتراض تا زمان به ثمر نشستن قطعى و یا شکست آن.
…..
موارد دیگرى از این قبیل بسیار ند که براى ما ایرانیان مى توانند درس آموز باشند. ما ایرانیان تقریبا در هیچ یک از موارد پنج گانه ى بالا، کارنامه ى موفقى نداشته ایم و صریح تر بگوییم، متوسط نمره مان در این پنج مورد صفر است.
در مطالب بعدى تلاش خواهیم کرد به موضوع حفظ امنیت شهروندان کشورهاى پناهجوپذیر و کوتاه کردن دست تروریست هاى اسلامى بدون افتادن در دام افراط و تفریط بپردازیم.
از: خبرنامه گویا
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید