خبرهای ناگوار بسیار است و اعصاب بسیاری را بر هم زده ولی بعضی خبرها دیگر جگر خراش است. عفو بینالملل در بیانیهای شلاق زدن هادی رستمی را که در زندان ارومیه به اتهام سرقت در انتظار قطع انگشتان دست خویش است، محکوم کرده و آنرا نشانه ی «قساوت نفرتانگیز نظام قضائی ایران» دانسته است. این سازمان از مقامات ایران خواست مجازات او را که به دلیل دو بار اقدام به دو خودکشی، در وضعیت سلامتی نامطلوبی بسر می برد لغو کنند.
هنوز جوهر این خبر خشک نشده بود که ۲۹ بهمن هشت مرد و یک زن را در زندان رجایی شهر اعدام کردند. هویت مردان اعلام نشده اما زن اعدامی زهرا اسماعیلی نام داشت که به اتهام قتل شوهرش به قصاص محکوم شده بود. مردان را در برابر چشم این زن بینوا دار می زنند که جان کندن و دست و پا زدن قربانیان را ببیند. زهرا تاب دیدن این مناظر را نمی آورد و سکته می کند. خوب فکر می کنید ماجرا تمام شد؟
خیر جلادان جسد بیجان این زن را دار می زنند تا حکم اعدام را جاری کرده باشند.
خمینی حکومتی با صفت اسلامی بنا نهاد. چندی نگذشت مردم به چشم خود دیدند آن کس که ادعای خیرخواهی و کرامت انسانی می کرد خود تبدیل به خونخواره ای شده و رذل ترین آدم ها را بعنوان قاضی شرع بر سر مردم گماشته که تنها کشتن انسان ها و ریختن خون آنها تسکینش می دهد.
مردم دیدند رژیمی در برابر ملت ایران ایستاده که بنام خدا انتقام گیرنده است.
جمهوری اسلامی، جهنمی را که قران وعده اش را در آن دنیا داده بر روی زمین پدید آوردند. امروز قاضیانی بر صندلی عدالت تکیه زده اند که جلادانشان از آنها شرم دارند.
اینهمه قساوت از کجا می آید؟
هدف حکومت از تنبیه بدنی و اعدام ها نوعی اعمال قدرت استو فقط می تواند یک انگیزه داشته باشد و بخواهد زیر پوشش دین با اعدام کردن ابراز قدرت نماید، جامعه را در چنگال خود بفشارد و با ایجاد نظم حاصل از ترس و هراس به حکومت نکبت بارش ادامه دهد. باید ترس و وحشت دایم حکومت کند و شکنجه از در و دیوار ببارد. مردم نباید یک لحظه احساس آرامش و آسایش کنند. آسایش فقط در مرگ است.
ظلم شریعت و دین همراه با استبداد حکومتی دست بدست هم داده اند تا روح و روان مردم هر روز بتراشند. ترس و ترس و بازهم ترس. بی جهت نیست شعارشان النصربالرعب است.
در دنیایی که حیوانات را قبل از ذبح بیهوش می کنند تا درد مرگ را نچشند، این چه دین و شریعتی است که چنین وحشیانه به جان مردم افتاده است؟ این ماشین اعدام از روز اول انقلاب تا بحال هزاران نفر را به کام مرگ فرستاده و هنوز تشنه خون است. آن امام خونخواری که گفت اسلام به خون احتیاج دارد کی سیراب می شود؟
رهبران مسیحیت نیز زمانی به چنین قساوت هایی دست یازیدند و تاوان آن را پس دادند و امروز به احکام متمدنانه گردن نهاده اند تا آنجا که امروز پاپ حتا از جنگ های صلیبی عذرخواهی می کند. بهوش باشید شما که وقتی چنین بذر کینه می کارید ثمر آن را درو خواهید کرد.
شنبه – ۲ اسفند ۱۳۹۹
۲۰۲۱-۰۲-۲۰
از: ایران لیبرال