ریاست محترم پارلمان اروپا
نمایندگان محترم پارلمان اروپا،
دوستان و همراهان عزیز،
اینجانب یکی از برندگان جایزهی ساخاروف از آن پارلمان که کارنامهی روشنی در جهت پاسداری از ارزش های دمکراتیک و حقوق بشری دارد، از تهران، شهری که زندان اوین را در خود جای داده است، به شما درود می فرستم.
شما میدانید که دکتر احمدرضا جلالی سال هاست در زیر حکم اعدام به سر میبرد و تا کنون سه بار برای اجرای حکم به سلول انفرادی منتقل شده است. رفتاری که با اجرای حکم، تفاوت چندانی ندارد. آخرین بار، همزمان با آغاز محاکمهی حمید نوری در سوئد، احمدرضا را برای اجرای حکم به انفرادی منتقل کردند. آقای فرهاد میثمی، که در آن زمان در زندان به سر میبرد، در اعتراض به این رفتار ویرانگر، دست به اعتصاب غذا زد. گر چه از آن هنگام تا به امروز، دیگر احمدرضا به انفرادی منتقل نشده است، اما او همچنان در زیر حکم اعدام به سر میبرد.
با وجود تایید حکم حمید نوری در دادگاه عالی سوئد و تبادل غافلگیر کنندهی گروگانهای سوئدی با حمید نوری، احمدرضا که تابعیتهای ایرانی و سوئدی را دارد، همچنان با حکم اعدام در زندانهای جمهوری اسلامی رها شد.
نادیده گرفتن دکتر جلالی در مذاکرات آزاد سازی زندانیان سوئدی در تهران، توسط دولت این کشور، مایه تأسف، نگرانکننده و یک تبعیض آشکار است.
این دوگانگی رفتار سوئد، مرا مصممتر ساخته است تا بنا به وظیفه انسانی و حقوق بشری خود، دست یاری به سوی پارلمان اروپا دراز کنم. پارلمانی که با فلسفهی احترام به پیمان جهانی حقوق بشر تاسیس شده است.
شما به خوبی آگاهید که مفهوم همبستگی در حقوق بشر و پاسداری از صلح و امنیت بینالمللی که در گرو رعایت حقوق بشر است، مرا وا میدارد در چنین موقعیت خطیری، بیهیچ ابهامی، از شما بخواهم که همهی ظرفیتهای رسمی و پارلمانی خود برای آزادی دکتر احمد رضا جلالی به کار ببرید.
البته نمیتوانم ضربهی هولناکی را که در اثر رفتار دولت سوئد بر ما و به ویژه به خانواده او وارد شده، کتمان کنم. من به عنوان یک مادر و یک زن، با مادر، فرزندان و همسر دکتر جلالی احساس همبستگی و همدردی میکنم و از شما هم تقاضا دارم که آنان را درک کرده و برای آزادی دکتر جلالی بکوشید.
طبعا، من به عنوان یک شهروند و حقوق دان ایرانی از رفتار گروگان گیری دولتی که تابعیت آن را دارم، بسیار شرمسارم. دولتی که باید مسئولانه رفتار کند. اما این رفتار دولت ما هم بخشی از چالشی است که روزانه با آن روبروییم. ما از گروگانگیری دولت ایران برای پیشبرد مقاصد سیاسیاش بسیار متنفر، خشمگین و ناراحتیم.
اما سوالی که روبروی همهی ما قرار دارد، این است که چگونه میتوانیم از تکرار چنین رفتارهای غیرمسئولانهای جلوگیری کنیم؟ پاسخ به این سوال هر چه باشد، واضح است که رفتاری که در تبادل حمید نوری و گروگانهای سوئدی با احمدرضا شد، رفتاری نیست که از تکرار چنین اعمال غیرمسئولانهای توسط جمهوری اسلامی جلوگیری کند.
با تقدیم احترامات صمیمانه
نسرین ستوده، برنده جایزه ساخارف پارلمان اروپا در ۲۰۱۲
تهران ـ ۹ ژوییه ۲۰۲۴
رونوشت به:
شورای عالی حقوق بشر سازمان ملل،
سازمان عفو بین الملل،
فدراسیون بینالمللی حقوق بشر،
وزارت امور خارجه سوئد
از: ایران امروز