تحقیق یک‌ساله‌ای ایران اینترنشنال نشان می‌دهد نیروهای امنیتی برای سرکوب معترضان در چندین استان ایران در سال ۱۴۰۱ از خشونت جنسی به طور گسترده و سازمان یافته استفاده کرده‌اند.
شش معترض بین سنین ۱۹ تا ۴۳ سال در مصاحبه با ایران اینترنشنال تاکید کردند تقریبا بلافاصله پس از دستگیری در خودروهای ماموران امنیتی، بازداشت‌گاه‌های مخفی یا زندان با تجاوز یا سوء استفاده جنسی مواجه شدند
این اعتراضات با کشته شدن مهسا ژینا امنیتی به دست ماموران گشت ارشاد در شهریورماه سال ۱۴۰۱ آغاز شد و برای ماه‌ها ادامه داشت.
اعتراضات زن زندگی آزادی به بزرگترین چالش حکومت و روحانیت بدل شد.
بیش از یکسال و نیم پس از سرکوب نیروهای امنیتی و نظامی، این روایت‌های قربانیان، وسعت آزار و اذیت جنسی و سواستفاده‌ای که بر مخالفان و معترضان بازداشتی روا شده را مستندسازی می‌کند.
این روایت‌ها همچنین نشان می‌دهند که جمهوری اسلامی با گذشت ۴۵ سال از شکل‌گیری، همچنان خشونت جنسی بر زنان و مردان را به عنوان یک روش سرکوب برای حفظ قدرت مورد استفاده قرار می‌دهد.
برای حفظ امنیت مصاحبه‌شوندگان نام تمامی آنها
هشدار: این مقاله شامل توضیحاتی دقیق از آزار جنسی، تجاوز و سواستفاده جنسی است که ممکن است برای برخی از خوانندگان آزاردهنده باشد.تغییر داده شده است .
خشونت جنسی ابزاری برای سرکوب سیاسی
بر اساس گفت‌وگو‌ها با معترضانی که پیشتر بازداشت شده‌اند، خشونت جنسی علیه معترضان بازداشتی در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ شامل تعرض، تجاوز، دستمالی اندام زنان و مردان و به کار بردن الفاظ جنسی می‌شود.
افرادی که مورد خشونت جنسی قرار می‌گیرند براساس روایت خود تصمیم می‌گیرند خود را قربانی یا نجات یافته بنامند
در دو مورد قربانیان گزارش داده‌اند که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند. در یکی از موارد یک مرد با شئی مورد تجاوز قرار گرفته است. علاوه بر این قربانیان یا نجات یافتگان مورد خشونت شدید فیزیکی و جنسی قرار گرفته‌اند که اغلب با توهین‌های لفظی و تهدیدات همراه بوده است.
در حالی که بیشتر سو استفاده‌ها توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی مرد انجام شده، گزارش‌هایی از مشارکت فعال ماموران زن پلیس که اغلب چادر اسلامی به تن داشتند در سرکوب‌ها وجود دارد.
یکی از مصاحبه شوندگان زن به ایران اینترنشنال گفت ماموران زن مستقیما در خشونت جنسی علیه او در بازداشت دست داشتند.
نفست را خواهیم گرفت
ساناز یکی از معترضان زن بازداشتی است که در میدان شهرداری رشت در شمال ایران بازداشت شد. ساناز می‌گوید براساس مسیری که خودرو ماموران امنیتی طی کرده، او فکر می‌کند این خودرو از سمت رشت به سوی جاده انزلی رفته است.
ساناز می‌گوید او را به مکانی بردند که شبیه یک مدرسه ابتدایی بود و در آنجا او را مورد آزار روانی و جنسی قرار دارند.
«ماموران زن مرا نگه داشتند، در حالی که یک مامور مرد بدنم را لمس می‌کرد و با استفاده از زبان بسیار وقیحی به من گفت: نفست را خواهیم گرفت،بدنت را در دریا پیدا خواهد شد و علت مرگ خودکشی گزارش می‌شود ،تو و خانواده‌ات را بی‌آبرو خواهیم کرد.»
در مورد دیگری، مادری گزارش می‌دهد که دخترش پس از آزادی از زندان کچوئی قادر نبوده درست راه برود و صورتش کبود بوده است. به گفته این مادر، ماموران انقدر با باتون او را زدند که یکی از کلیه‌هایش آسیب دیده و همچنان تحت نظارت پزشک قرار دارد. او به شدت آزار روحی و جسمی دیده است.
مادر این دختر آسیب‌دیده همچنین گفت که مقامات زندان به دخترش گفته‌اند [هیچ‌کس بیرون منتظر او نیست. هیچ کس بیرون منتظر تو نیست تو را می‌کشیم، دفنت می‌کنیم و به مادر و پدرت می‌گوییم فرار کرده‌ای]
این اقدامات طراحی شده تا حس عمیق رها شدگی، تحقیر و شرم را بر این بازداشتی تحمیل کند و او را در چشم خانواده منزوی و بی‌اعتبار کند. براساس گزارش شاهدان به ایران اینترنشنال این تاکتیکی است که اغلب توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی علیه مخالفان به کار گرفته می‌شود
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید