حمید فرخنده
یک آشیانه جنگنده‌های ارتش سوریه در پایگاه هوایی نزدیک دمشق که از سوی جنگنده‌های اسرائیل بمباران و تخریب شده است
سه روز پس از ورود نیروهای تحریرالشام به دمشق و سقوط بشار اسد، در حالی که مردم مشغول باز کردن در زندان‌ها و جشن گرفتن سقوط اسد در خیابان‌ها بودند، اسرائیل با صدها حمله هوایی ۳۵۰ هدف را در خاک سوریه بمباران کرد. در این حملات، پایگاه‌های نظامی، ده‌ها هواپیمای جنگی، سامانه‌های موشکی زمین به هوا، مراکز تولید تسلیحات، و انبارهای ارتش سوریه هدف قرار گرفتند.
این پایگاه‌ها، هواپیماها و تجهیزات نظامی که نابود شدند، اموال ارتش و مردم سوریه بودند، در حالی که ارتش سوریه پس از جنگ اکتبر ۱۹۷۳ (یوم کیپور) در زمان حافظ اسد تا سقوط بشار اسد حتی یک تیر به سوی اسرائیل شلیک نکرده بود، آن هم در حالی که بخشی از خاک این کشور همچنان تحت اشغال اسرائیل است. با توجه به اینکه حمله تحریرالشام و سقوط اسد بدون چراغ سبز آمریکا، اسرائیل، ترکیه و اطلاع کشورهای مهم اروپایی نمی‌توانست صورت گیرد، تاکنون هیچ یک از این کشورها حمله نظامی اخیر اسرائیل به سوریه را محکوم نکرده‌اند.
ظاهراً همان‌طور که در موضوع دادگاه کیفری بین‌المللی برخی کشورهای غربی مانند آمریکا، فرانسه و آلمان برای بنیامین نتانیاهو استثنا قائل شدند، در حمله نظامی کشوری به کشور همسایه نیز محکومیت تجاوز به‌صورت پیش‌فرض نیست. بلکه واکنش‌ها بستگی به این دارد که متجاوز چه میزان به غرب نزدیک است و کشور مورد حمله قرارگرفته چقدر از غرب فاصله دارد.
تقریبا تمامی شناورهای نیروی دریایی سوریه در بندر لاذقیه از سوی جنگنده‌های اسرائیل نابود شدند
پس از سقوط بشار اسد، بنیامین نتانیاهو معاهده مه ۱۹۷۴ میان سوریه و اسرائیل را با این بهانه که ارتش سوریه از هم پاشیده است، به‌طور یک‌جانبه لغو کرد. نیروهای زرهی ارتش اسرائیل نیز منطقه بی‌طرف در مرز جولان اشغالی با سوریه را به تصرف خود درآوردند. با این حال، این پیشروی‌های اسرائیل در منطقه مرزی سوریه نیز با واکنشی در محکومیت از سوی قدرت‌های بزرگ غربی مواجه نشده است. از سوی دیگر، معلوم نیست روسیه بر اساس کدام معاهده یا حقوق بین‌المللی، حق دارد کنترل دو پایگاه نظامی خود در سوریه را به اسرائیل، یعنی دشمن سوریه، واگذار کند.
تعجب‌برانگیزتر اینکه حتی حاکمان انقلابی و جدید سوریه نیز تاکنون اطلاعیه‌ای در محکومیت حمله گسترده اسرائیل و نابودی بسیاری از امکانات نیروهای هوایی، دریایی و زمینی ارتش سوریه صادر نکرده‌اند.
بدن‌های خسته و زجرکشیده مردم سوریه که از دست خاندان اسد، جنگجویان داعش، سلفی‌ها و دیگر نیروهای درگیر در جنگ داخلی سوریه به تنگ آمده بودند، اکنون گرم سرخوشی “پیروزی انقلاب” و گشودن زندان‌های مخوف خاندان اسد هستند. اما همسایه متجاوز با استفاده از فرصت خلاء قدرت ناشی از فروپاشی نظام پیشین و البته سکوت متحدان آمریکایی و اروپایی خود و چشم‌پوشی کشورهای عربی منطقه، برخلاف تمام موازین بین‌المللی، به نابودی امکانات نظامی کشور و مردم فقیر سوریه مشغول است.
از: ایران امروز
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید