آزادی بیان از جمله پیش‌شرط‌های یک جامعه آزاد و دمکرات به شمار می‌آید و در مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر به آزادی بیان برای تک تک افراد جامعه و منع سرکوب سیستماتیک آزادی بیان توجه ویژه‌ای شده است.
اما سرکوب هر روزه روزنامه‌نگاران و تعطیلی مطبوعات در جمهوری اسلامی به امری روز مره تبدیل شده است و صدها روزنامه‌نگار و فیلم‌ساز و فعال عرصه مطبوعات یا به زندان افتاده یا مجبور به خانه نشینی و ترک کشور شده اند. سانسور و خود سانسوری در بین اهل قلم آنها را از فضای مستقل مطبوعات دور کرده است.
از این رو نهاد غیر‌دولتی سودویند در دومین رویداد موازی نشست شورای حقوق بشر با نگاه کوتاهی به فشار بر وکلا در ایران اقدام به برگزاری نشستی با موضوع سرکوب آزادی بیان و آزادی مطبوعات کرد، که این رویداد با حضور بسیاری از فعالان حقوق بشر و روزنامه‌نگاران در روز پنجشنبه ۱۸ ژوئن (۲۸ خرداد ۹۴) برگزار شد.
نخستین سخنران این نشست«شیرین عبادی» حقوقدان نام آشنای ایرانی با پیام ویدیویی در این جلسه شرکت کرد.
این برنده جایزه صلح نوبل (در سال ۲۰۰۳ میلادی) استقلال قوا و استقلال قوه قضاییه را از اصول اصلی دموکراسی قلمداد کرد و تاسف خود را از این که این اصل در ایران رعایت نمی شود را ابراز داشت. او همچنین دادگاه‌ها و به ویژه دادگاه‌های انقلاب را شعبه‌ای از وزارت اطلاعات نامید. شیرین عبادی در ادامه ابراز داشت که یکی از موکلان‌اش در جریان یکی از بازجویی‌ها در وزارت اطلاعات برای کم کردن مدت حبس خود به آنها قول‌هایی داد، که در پایان نه تنها این اتفاق رخ نداد، بلکه میزان حبس افزایش نیز یافت. در این بازجویی‌ها هیچ‌گاه وکلای متهمان حضور نداشته و این وجاهت قانونی ندارد در مورد وکلای در بند که رد صلاحیت شدند و در زندان افتادند.چون مورد و شوق دستگاه قضایی نبودند . این نویسنده و مدرس ایرانی در پایان از محمد مقیمی وکیل آتنا فرقدانی قدردانی نمود و همچنین اظهار داشت دست کم شصت وکیل تا کنون تنها به دلیل دفاع از موکلان خود به زندان افتاده‌اند.
سخنران دوم در این نشست «کیانوش توکلی» مدیر مسوول ایران گلوبال سخنان خود را با نقش کلیدی مسوولان نظام در سانسور و رتبه هفتم جهان در ایجاد محدودیت برای روزنامه‌نگاران آغاز کرد.
کیانوش توکلی از نقش منفی دولت آقای روحانی در آزادی مطبوعات نیز سخن گفت و افزود که ایران بزرگترین زندان برای روزنامه‌نگاران است. او به جنبه‌های سانسور در ایران پرداخت و به خود سانسوری روزنامه‌نگاران اشاره کرد.
مدیر مسوول ایران گلوبال در مورد فیلترینگ گفت که هم اکنون هفت هزار سایت و وبلاگ فیلتر شده در ایران وجود دارد. و کاربران از طریق فیلتر‌شکن به سختی می‌توانند به این سایت‌ها دسترسی داشته باشند.
او در پایان گفت که پهنای باند در ایران برابر با پهنای باند دو دانشگاه در سوئد است و اشکال اصلی از نظر ایشان نبود رقابت سالم و دولتی بودن این خدمات در ایران است و دولت نیز با فیلتر کردن این پهنای باند اندک دسترسی آزاد به اطلاعات را محدود‌تر کرده است. او به مشکلات دانشجویان برای یافتن مقالات و تحقیق‌ها نیز اشاره کرد.
سومین سخنران این رویداد «رضوان مقدم» با اشاره به نقش جمهوری اسلامی در سرکوب و نقض حقوق زنان در ایران سخنان خود را آغاز کرد.
این فعال حقوق زنان وعده‌های جمهوری اسلامی را در مورد معیشت و رفاه اجتماعی برای زنان را بی پایه و اساس خواند و گفت: هم اکنون ایران زندان بزرگی از لحاظ اجتماعی و اقتصادی برای زنان به شمار می‌آید و این محدودیت‌ها نه تنها برای زنان فعال، بلکه برای زنان عادی جامعه نیز این محدودیت‌ها وجود دارند در ایران مردان بنیاد گرای مذهبی که میانگین سن آنها بالاتر از از هفتاد و پنج سال است. به دادن فتواهای دینی و دستور‌العمل‌ها افراد نا‌آگاه را ترغیب می‌کنند که برای تنبیه زنان از روش‌های گوناگونی عمل کنند.
او به رخ‌دادهای اسید‌پاشی اصفهان و شهرهای دیگر نیز اشاره کرد که تنها بهانه آن بدحجابی آنان بود که اگر آگاه‌سازی فعالان حوزه زنان نبود هیچ مشخص نبود که چندین زن دیگر قربانی تندروی این افراد می‌شدند. او در مورد فشار بر علیه زنان پیشرو جامعه مانند روزنامه‌نگاران دربند و فعالان مدنی زن در چند ماه گذشته و یادآوری اسامی تعدادی از آنها مانند سلماز الیکدر در هفته گذشته بازداشت شد و مینو مرتاضی لنگرودی از فعالان زن در حوزه حقوق بشر و فرشته طوسی و عده ای دیگر از فعالان زن که تنها اتهام آنها دفاع از حقوق مدنی زنان بوده پرداخت.
مقدم از محدودیت های زنان در حضور به ورزشگاه سخن گفت و افزود که حتی تلاش برای تحقق جامعه مدنی در جمهوری اسلامی نیز جرم است و اتهام خانم نرگس محمدی نیز تلاش برای تحقق جامعه مدنی است.
از دیگر محدودیت‌ها در حوزه زنان نبود رسانه‌های مستقل در این زمینه است.
رضوان مقدم در پایان افزود که در مورد سایت‌های مستقل زنان در فضای مجازی نیز همچنان فیلترینگ این سایت‌ها موجب عدم دسترسی زنان به این گونه سایت‌ها می‌شود. هدف اصلی فیلتر شدن این سایت‌ها جلوگیری بانوان از داشتن و دانستن حقوق خود عنوان شد. او همچنین اظهار داشت که بیش از بیست سال است از دیدن و مسابقات ورزشی محروم‌اند.
چهارمین سخنران «احمد جلالی فراهانی» از روزنامه نگاران و فیلم سازان تبعیدی در دانمارک با موضوع چگونگی سانسور در ایران در این نشست حضور یافت.
احمد جلالی فراهانی ده دقیقه از فیلم ساخته شده خود به نام «ما روزنامه نگار هستیم» را برای حضار نمایش داد و گفت: محوریت این فیلم بر مبنای محدودیت و عملکرد سانسور در ایران است.
او پس از پایان قسمتی از فیلم به مشکلات روزنامه‌نگاران و خواندن نامه ی گروهی، جمعی از روزنامه نگاران پرداخت.
او گفت تعدادی از روزنامه نگاران در نامه خود از خانه نشینی و ترک کشور بر اثر فشارها و سانسورها سخن گفته‌اند و این که در جمهوری اسلامی رسانه‌ها در خدمت حاکمیت هستند و هر شب ترس از بازداشت توسط نیرو های حکومتی دارند.
“همه حقوق بشر برای همه در ایران”
www.Iranhrc.org
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید