دکتر حسن بلوری،
برلین، ۲۰۲۴٫۱۲٫۰۷
The big problems of the universe: Future of an expanding universe
“A simulated view of the entire observable universe”, approximately 93 billion light years (or 28.5 billion parsecs) in diameter.۱
کیهان از زمانِ مِهبانگ مدام در حال گسترش است. آیا این روند همچنان ادامه خواهد داشت؟ در اینصورت آیا زمانی خواهد رسید که بخشِ عمدهٔ کیهان برای همیشه غیرقابل مشاهده باشد؟
******
فشرده
مشاهدات نشان میدهند که کیهان نه تنها از زمان مهبانگ همواره در حال گسترش بوده بلکه از نیمه دوم عمر خود به این سو با شتاب بیشتری گسترش مییابد. همزمان با گسترش کیهان دمای آن مدام کاهش یافته و بهطور مجانبی به دمای صفر مطلق، صفر کلوین یا به اصطلاح ’مرگِ گرمایی‘ نزدیک میشود. البته شاید کیهان در مرحلهای از انبساط به دلایلی از جمله به دلیل نواسانات کوانتومی شروع به انقباض کند و در طول این روند بار دیگر به مرحلهی مِهبانگ، دور از تکینگی۲، برسد و یا همچنان به انبساط خود ادامه دهد. سناریوهایی از این نوع را میتوان برای آینده کیهان تصور کرد.
با گسترش کیهان، افق کیهانی مدام در حال دور شدن از ما است. در نتیجه امکان دارد در زمانهای دورِ آینده بخش عمدهی کیهان غیرقابل مشاهده باشد. به این معنا که منجمان در أیندهی دور فقط قادر به مشاهدهی گروهی از کهکشانهای محلی از جمله کهکشان راه شیری باشند و نه بیشتر! در اینصورت آنان برای مطلع شدن از کیهانِ پیشتر موجود، به شکلی که اکنون قابل ملاحظه است، نیاز به بررسی و مطالعه آثار بجامانده (؟) از این دوران خواهند داشت.
در این مقاله میخواهیم نمای احتمالی آینده کیهان را در رابطه با افق کیهانی بر اساس دادهها و دانش موجود و با فرض ادامه انبساط کیهان بررسی و توضیح دهیم که منجمان در آیندهی دور کیهان را در چه شکلی و حالتی مشاهده خواهند کرد.
برای مطالعه متن کامل نوشته با فرمت پی دی اف لطفا اینجا کلیک کنید
******
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید